Terugblik op de Psychosynthese zomerschool 2023 door Jo Daemen.
Wat een moment was dat? Daar op die trappen van Huis te Eerbeek. Met zijn allen bij elkaar. Hart aan hart. Applaudisserend voor Annemieke Wester en Ancilla van Blokland; voor Marloes Broos en Tineke Nieboer en Elias de Valk; wat hebben zij ons goed begeleid. En ook voor ons zelf. Wat een moment was dat!
VERLEDEN EN HEDEN
Het was de eerste Psychosynthese zomerschool, in 38 jaar, zonder Diederik van Rossum in levenden lijve. ‘Diederik is elders aan het werk’, zei Annemieke Wester bij de opening. Maar er waren van die magische momenten waar hij blijkbaar toch even van zich wilde doen spreken, voor wie het wilde horen. Vanaf het allereerste begin in het openingsritueel tot het einde bij het afscheid nemen, toen het zachtjes begon te regenen. Maar ook in de onderlinge gesprekken, in of buiten de cursus, was hij veelvuldig aanwezig. In een les, een verhaal of een beeld. En altijd bemerkte ik bij mezelf en bij mijn gesprekspartner(s) een vreugde in die momenten dat hij er even bij was. Alsof iets van de twinkeling in zijn oogopslag in ons voer.
DE ZIEL IS EEN BEGINNER
Ik moet zeggen het had me vooraf wel beziggehouden, hoe het zou zijn zonder Diederik in de zomerschool. Zouden de delen wel bij elkaar komen, zonder de ‘heel-meester’. Maar mijn zorgen waren onnodig. Want wat hebben we er samen een mooie zomerschool van gemaakt. Daar op die prachtige locatie, die Diederik voor ons had uitgezocht.
Annemieke zei het zo treffend aan het einde van de zomerschool. Dat in alle afscheid iets nieuws begint. En dat zij het gevoel had nu echt te zijn begonnen als directeur van het Instituut. Dat er een nieuw begin is gemaakt. En deze Psychosynthese zomerschool 2023 stond bol van ‘beginnen’.
HET VERBORGEN GEZICHT
Zo was er de spik-splinter-nieuwe cursus ‘Het verborgen gezicht’, onder begeleiding van Annemieke Wester en (beginnend) stagiair Elias de Valk. Het was een titel die de schatgraver in mij gelijk aansprak. En die verwachting is volop waargemaakt. Via allerlei ingangen hebben we toegang gezocht naar datgene wat verborgen in ons leeft, maar ook zo eigen aan ons is. Om aan het eind van elk seminar, weer tien minuten te werken aan onze tekening en iets van onze diepste bedoeling uit het papier te bevrijden.
ORIËNTATIE IN PSYCHOSYNTHESE
Natuurlijk is de zomerschool traditiegetrouw ook een plek voor de oriëntatiecursus, onder begeleiding van Ancilla van Blokland. Waar mensen kennis maken met psychosynthese. Maar ook dat was nu anders dan anders. Immers deze keer was het een gemengde groep van beginners die voor het eerst psychosynthese onderwijs volgden en beginners die daar al wat langer mee bezig waren. ‘Ik wist niet dat zo’n plek bestond waar ik op zo’n korte tijd zoveel heb geleerd over mezelf’, hoorde ik iemand zeggen. En ook: ’Het was een openbaring om alle karakteristieke onderwerpen van psychosynthese weer zo in de basis te mogen leren kennen. Nu begrijp ik sommige dingen pas goed’.
DEELPERSOONLIJKHEDEN
Een ander begin was er voor Tineke Nieboer en Marloes Broos. Zij hebben in deze zomerschool voor het eerst de plaats van leraar ingenomen, in de eveneens nieuwe cursus ‘Deelpersoonlijkheden’. ‘Je ziet de eigenheid van Marloes en Tineke, terwijl soms ook Annemieke en Ancilla zich als deelpersoonlijkheden tonen’, merkte iemand op. En gelet op de overige positieve reacties van deelnemers, zijn zij en de cursus goed bevallen. Men is flink aan het werk gezet om de delen te leren kennen en er meer gezag over te krijgen.
TROUW-LOCATIE
En er was nog een begin: een nieuwe plaats voor de zomerschool. Het oude landhuis was prachtig, de omgeving paradijselijk, het personeel van Fletcher deed er alles aan om ieder tevreden te stellen en de vogels en kikkers bliezen hun partijtje mee.
Ik weet niet of het eraan lag dat het een plek is waar mensen elkaar trouw beloven in goede en slechte tijden. Maar ik heb dit veld van energie ook in de cursus en daarbuiten ervaren. Nog meer dan anders heb ik het gevoel gehad dat ieder er was met de intentie om trouw te zijn aan het bijzondere in zichzelf, om van daaruit de ander te ontmoeten. Het zorgde in mijn ogen voor een liefdevolle saamhorigheid dwars door cursussen en oude banden heen. Dat was goed te zien tijdens de maaltijden, op het terras en natuurlijk tijdens het prachtige feest.
FEEST
De eerste avond werd er al bij de bar gedanst. Ik heb begrepen dat enkelen toen vroegen of dit het aangekondigde feest was. Maar dit was maar een opmaat. Op zondag werd alles uit de kast getrokken om er een heerlijke avond van te maken. De barbecue was lekker en overvloedig. IJsliefhebbers kwamen volop aan hun trekken. Het mooie terras, met de wijkende avondzon en de zomerse temperaturen zorgde voor een gemoedelijke ambiance. En waar vroeger de edele heren en dames hun feesten vierden lag een prachtige zaal te wachten om dienst te doen als dansruimte.
Toen de bar opende en Ingrid Reuvers en Petra Moes het volume van de muziek omhoog draaiden, stroomde de dansvloer dan ook vol. Om vol te blijven tot middernacht. En zoals in het bekende sprookje veranderden de feestvierders toen weer in psychosynthese studenten. De meesten om zich voor te bereiden op de maanmeditatie.
EEN VERLICHT HUIS
Zoals wel vaker viel ook dit jaar de zomerschool samen met de volle maan. Maar nog nooit heeft er een maanmeditatie plaatsgevonden na afloop van het dansfeest. Toen Annemieke Wester het thema van de meditatie benoemde: ‘Ik bouw een verlicht huis en woon daarin’ viel voor mij veel op zijn plaats, van wat ik de afgelopen dagen in de zomerschool had beleefd. Daar, in die prachtige zaal, feeëriek verlicht met kaarsen, zag ik ons allen zitten. Nog nazoemend van het bruisende feest. Luisterend, mediterend, een enkeling soms even in een rustige slaap. Aan mijn geestesoog trokken de gebeurtenissen en ervaringen van de afgelopen zomerschool voorbij. Ik dacht aan de gesprekken, de blikken die we hebben uitgewisseld, de beelden die we deelden in en buiten de cursus.
HEDEN EN TOEKOMST
Daar begon de pijn van het gemis al voelbaar te worden, dat ik me herinnerde van na de vorige zomerscholen. Tegelijk kwam ook het verlangen naar de volgende ontmoeting op. En ineens werd ik me intens bewust van het moment zelf. De woorden van Annemieke Wester eerder op de dag in de cursus kwamen vol binnen: ‘Dit is je leven, nu, dit … hier! Er is geen ander leven’. Die oproep heb ik scherp verstaan.
Tijdens de zomerschool hebben we een verlicht huis gebouwd. Nu is het tijd om erin te gaan wonen. Tot we weer bijeenkomen om er verder aan te bouwen.
Daar verheug ik me nu al enorm op.
“Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR
en DOOR.”
Uit het gedicht ‘Er moeten mensen zijn‘ van Toon Hermans
Zorg dat je er volgend jaar ook bij bent. Noteer vast de datum van de Psychosynthese zomerschool 2024 in je agenda: do 4 t/m ma 8 juli 2024.
Toon Keijzer
Wat prachtig en voor-beeldig verwoord. Aantrekkelijk voor wie nieuwsgierig zoekt en nieuwe beginnetjes wil maken.
Dank je wel.
Ellen Blom
Wat kun je dat toch prachtig verwoorden, Jo. Dank voor je mooie en treffende verslag van een mooie zomerschool!
Katrien
Heel mooi hoe de sfeer is weergegeven in deze woorden aan, hen die wel verbonden zijn, maar er fysiek niet bij waren. Dank!
Anouk
Ik sluit me volledig bij de woorden van Katrien aan, je hebt me helemaal mee genomen. In gedachten was ik erbij, maar heb nu ook stukje mogen beleven.
Anne
Leuk je in dit prachtig beeldende verslag te herkennen, Jo
Isis
Bedankt voor je reisverslag Jo…. Voor een moment voelde ik mij aanwezig op de zomerschool bij Huis te Eerbeek, hart aan hart verbonden met allen die er waren. De data voor de aankomende zomerschool staat genoteerd 🌟