Alweer wat jaren geleden woonde ik tegenover een predikant. Bij mooi weer dronken wij nogal eens een kopje koffie op het muurtje van zijn voortuin, terwijl zijn en mijn kinderen zich op straat met elkaar vermaakten. Wij hielden al pratend een oogje in het zeil. Onze aanwezigheid was voor de kinderen genoeg om volledig op te gaan in hun spel. Wij gingen meestal volledig op in de een of andere discussie. We hoefden het niet over de kinderen te hebben, want die zagen we voor onze neus met elkaar spelen.
We spraken op dat muurtje over veel verschillende onderwerpen. Na verloop van tijd ontstond er een karakteristieke rolverdeling. Hij was als predikant gewend om antwoord te geven op minder voor de hand liggende vragen betreffende het bestaan op aarde. Ik was als psycholoog gewend minder voor de hand liggende vragen te stellen betreffende het menselijk leven. Hij beschikte over een enorm arsenaal aan prachtige teksten uit allerhande vrome boeken om zijn antwoorden kracht bij te zetten. Ik kon putten uit een ruime hoeveelheid huiveringwekkende voorbeelden van menselijke leed uit de klinische praktijk, om het nut van de meest persoonlijke en vaak impertinente vragen te rechtvaardigen. We hebben wat afgelachen en koffie gemorst terwijl wij onze kinderen al spelend zagen opgroeien. Ik vroeg me voortdurend af wat ik nu moest geloven van wat hij zei. Hij vroeg zich voortdurend af waar hij het zoeken moest.
Zo vroeg ik hem eens hoe hij zijn kinderen opvoedt met een geloof in God. Hij zei toen dat hij zijn kinderen, elke dag voor het slapen gaan, vertelt dat er een God is die onvoorwaardelijke van hen en alle mensen houdt. En dat die God ook nog eens dag en nacht over hen waakt, alles ziet en alles hoort. “Je hoeft nergens bang voor te zijn want je bent in goede handen, ga dus maar rustig slapen.” Hierop volgde dan een gebedje om God de Vader te danken voor al het goeds dat hij steeds weer schenkt en de welterusten kus van vader met de kleine ‘v’.
Stel je toch eens voor dat je dag en nacht gezien en gehoord wordt. Dat is in de huidige tijd zeker geen reden om je veilig en in goede handen te voelen en al helemaal geen reden om rustig te gaan slapen. Het is een reden geworden om wetten aan te nemen en regels in te voeren met betrekking tot zien en horen. Als ik mijn oor zo hier en daar te luisteren leg dan is iedereen tegenwoordig de helft van zijn tijd druk met gezien en gehoord te worden en de andere helft druk – zo niet drukker – met het bestuderen van de wetten die voorschrijven hoe je moet omgaan met wat je ziet en hoort. Eerst moet en zal alles transparant zijn. Als dan alles en iedereen te zien en te horen is, moet je niet denken dat je zomaar kan doen wat je wilt met wat die ander je laat zien en horen.
Want jij mag je privacy wel opheffen, in je drang naar zichtbaarheid en je onvermogen tot eenzaam zijn, maar de ander mag wat jij laat zien niet zonder toestemming delen als teken van medemenselijkheid. Nee, daar is een wet over de privacy voor in werking getreden. Wat mag ik doen met wat een ander mij laat zien of laat horen en wat niet?
Wat je ziet en hoort is door de politieke wereldorde vastgeketend aan een ‘klaagmuur’ van regels en wetten. Waarom zou je je ogen, je oren of je hart nog openen overdag? De kans op boetes en gedoe waarop je niet zit te wachten, neemt alleen maar toe. Is het niet verstandiger om gewoon niemand te laten merken dat je er bent en om ook vooral niet meer te laten merken wat je ziet?
Op het muurtje en kijkend naar de kinderen zegt de predikant: “Het is inderdaad een merkwaardige paradox: God ziet alles en laat de mens vrij. De mens is bang en voert regels en wetten in die hem gevangen houden in zijn blindheid. Geen reden overigens voor pessimisme, God kent de afloop en heeft gezien dat die goed was.” “Tja, dat zou kunnen, of niet natuurlijk”, zegt de psycholoog, “maar laat me je dan tenslotte nog één impertinente vraag stellen: Waar is God eigenlijk?”
Comments are closed.
Neem dan vooral contact met ons op!
Pieter de Bondt
Wie zaten er ook al weer op dat muurtje ??? t’komt allemaal weer bij je terug ….
Joska
prachtig Diederik.
Zat nog wat te puzzelen op je laatste zinnetje, en naar aanleiding daarvan in de laatste alinea “God” door “het Hogere Zelf” vervangen en “mens” door “persoonlijkheid vervangen. Gaf me energie!
Diederik
Bedankt Pieter. Je hebt het in een keer in de gaten. We zaten er met z’n driëen.
van breemen
mooi inzicht, Diederik. Dank je wel.
Hartelijke groeten en veel goeds toegwenst.
Pieter
Diederik
Hi Joska, bedankt voor je response. Natuurlijk mag je mijn woorden verstaan zoals je dat het beste past.
Diederik
Hi Pieter, bedankt voor je reactie. Wat zie je ‘in’? Jij ook alle goeds en hartelijke groeten.
Anouk Oostrijk
Waar is God? Als ik zo naar buiten kijk en de rozenbottels zie en ook zie dat daar volgend jaar weer rozen aan hangen. De natuur daar is voor mij God, maar ook als ik in gesprek ben met mijn kinderen, als ik heel heel stil ben maar ook als ik dit mooie stukje lees daar is God voor mij… Het precieze waar kan ik niet benoemen, maar ook niet waar God niet is…
Tiny Sachs
Mooi beeld, spelende kinderen en twee vaders op een muurtje in gesprek. Dit beeld voor ogen maakt me blij. Eerlijk gezegd maakt het mij niet meer uit of de vraag `waar is God `niet duidelijk wordt.
Deze beelden moeten we misschien meer zien en daar dan van genieten.
Ingrid Reuvers
Prachtig geschreven Diederik,
ik hou ervan, een kijkje in wat jij prijsgeeft over jouw leven (privacy) en gedachtengang. Dat je laat merken dat je er bent en deelt wat je ziet.
De kans op boetes en gedoe waarop je niet zit te wachten, neemt alleen maar toe schrijf je. Maar de angst voor wezenlijke vrijheid is volgens mij niet van deze tijd. Er zijn steeds meer mogelijkheden om vrij te zijn, en dat besef zorgt er misschien voor dat we allerlei zaken opwerpen om dat niet te hoeven zijn, daar niet naar hoeven te streven.
Erich Fromm schrijft hierover in zijn boek ‘De angst voor vrijheid’: ‘heeft de mens behalve een aangeboren drang naar vrijheid ook een instinctief verlangen naar onderwerping?’
Jij kent dat boek natuurlijk wel! Het onderzoeken van die vraag is zeker de moeite waard!! Dankje Diederik!
WvP
Tja . . . moest echt twee keer lezen “waar is God eigenlijk?” Praktisch gezien bij veel mensen in een boekenkast maar ook steeds in een kerk wordt zo een heilig schrift steeds maar weer voorgaats getrokken terwijl, indien God allesomvattend is, zoiets toch niet nodig zou moeten zijn – maar blijkbaar is dat onderdeel protocol. “Wat is God eigenlijk ? ” zou een beter vraag zijn denk ik – ooit door een dominee gevraagd en indien God allesomvattend is moet het wel een soort samenwerking zijn – electromagnetisch of magnetisch tussen alle kleine deeltjes die samen de natuur en verder omvatten. Is er dan echte privacy ? Nee , echt niet: vraag maar aan zeer empatische mensen waarbij je niets hoeft te zeggen, die alles al blijken te weten door alleen maar goed te kijken en ja dan te voelen zonder fysieke aanraking. Ja God bestaat meer dan waarschijnlijk: de inhoud reeds jaren goed bekend, alleen de vorm nog erg onduidelijk – ook gezien de vele bedachte verschijningsvormen in de wereld die in het brein van mensen zijn uitgedacht. Wellicht nog een beetje verder denken door de mensheid.