“Ben jij die Diederik van de kwesties in de psychosynthese nieuwsbrieven?”, vroeg hij. Ik knikte vriendelijk en ook wat voorzichtig. Bovenal wachtte ik af uit welke hoek de wind zou gaan waaien. “Mooi geschreven hoor, maar zo paradoxaal en verhuld dat ik er niks mee kan. Kun je niet gewoon schrijven wat iets is. Gewoon in klare taal? Ik begrijp echt niet wat je schrijft en ik lees elk stukje van je toch echt een paar keer aandachtig door”. De toon van het gesprek kreeg iets van een beginnende wedstrijd. Een intellectueel woordenspel dat ik liever win dan verlies maar nog liever gaande houd. Een spel zonder einde, waarin winnaars noch verliezers optreden. Dit wordt weleens het spel van de samenspraak of dialoog genoemd.
“Dat spijt me”, antwoordde ik en zweeg. Vreemd, ik gunde hem zijn triomf en nu keek hij mij enigszins beteuterd aan, alsof ik hem aan z’n lot had overgelaten. Ik zou hem natuurlijk in handen van zijn lot kunnen laten en vergeten dat hij met zijn vraag eigenlijk contact zocht. Maar ja, hoe doe je dat eigenlijk; contact zoeken? Wat je begrijpt in een gesprek is één ding, hoe je de ander ziet en met die ander contact maakt, is een ander ding. Na enig stilzwijgen, haalde ik een uitspraak van Robert Kennedy aan: “Some men see things as they are and say Why? I dream things that never were and say Why not?”
“Dit bedoel ik nou, hier kan ik dus niets mee”. “Waarom wil jij met een schroevendraaier een spijker in de muur slaan?”, vroeg ik hem. In plaats van zich afgewezen te voelen, raakte hij geïnteresseerd en vroeg mij wat ik bedoelde. “Er zijn ruwweg vier manieren om de werkelijkheid te begrijpen. Jij gebruikt er maar één en dat is jammer want zo ontgaat je erg veel.” Hij leek werkelijk enthousiast te worden en vroeg me welke die vier manieren zijn. Op zijn aandringen vertelde ik hem dat er een letterlijk niveau is dat we via onze normale zintuigen kunnen begrijpen, waarmee we informatie krijgen over de feiten en dus over het verleden. Dan is er het allegorisch niveau dat we alleen in onze gevoelens kennen. Dit niveau geeft informatie over wat er gaande is in onze verbeelding en daarmee over onze wijze van in contact zijn in het ‘hier en nu’. Er is het derde, metafysisch niveau dat alleen gezien kan worden als hoofd en hart in een heldere relatie met elkaar verkeren. Hier is de informatie beschikbaar over systemen en abstracte ideeën die aan elk creatief of scheppend proces voorafgaan, het geeft daarmee inzicht in de toekomst. Tenslotte is er het mystieke niveau van begrijpen. Dit onttrekt zich aan de menselijke waarneming en kan in elk moment aanwezig zijn en is in die zin de stem van de eeuwigheid. Deze vier niveaus hebben elk een eigen contactmoment, een soort inlogcode, en een eigen taal om dit moment mee te verdiepen en verder mee te ontwikkelen.
“Dus als ik het goed heb gehoord, is begrijpen een kwestie van contact maken, van ‘inloggen’ en nieuwe talen durven toelaten”, riep hij verheugd uit. “Zo’n reactie had ik niet durven geven op je aanvankelijke mening over de kwesties”, zei ik. “De weg naar het antwoord is het antwoord”, mompelde ik er nog achteraan.
Comments are closed.
Neem dan vooral contact met ons op!
Jackey
Dank je wel Diederik. Voor deze zo heldere uitleg, onmisbaar en een werkelijkheid die altijd is. En waar we steeds weer aan mogen en kunnen deel nemen.
Xandra Spiekman
Dit artikel doet mij beseffen dat ik met enige regelmaat mijn inlogcode kwijt ben. In zo’n periode verval ik in het naarstig zoeken naar wetenschappelijke verklaringen die er niet blijken te zijn. Toch vind ik dat op zich niet erg, want het houdt mijn nieuwsgierigheid gaande. En dan komt er zo’n moment dat ik plotseling weer ingelogd blijk te zijn. Zo’n moment waarop ik bijvoorbeeld begrijp waar de kwestie over gaat.
Pieter
Diederik,
Contact maken, en contact zoeken… de innerlijke dualiteit van het ego met het zelf over winnen en verliezen.. Het overlaten , het laten in de handen van het lot…..en dan de 4 manieren van het begrijpen van de werkelijkheid… Het raakt weer … En dan te zien dat ik soms een instrument mag zijn om de eeuwigheid te laten horen… Maakt mijn dagen weer interessanter. Dank voor je verruimende blik !
Marie Lexmond
Dank je Diederik.
pieter van breemen
zoals steeds weer opnieuw, weet je me te boeien.
Dank je.
Fijne zomer
Pieter