Terugblik op de eindejaarsbijeenkomst Troost en Gemeenschap door Anne Reinerie-Kentie.
Dinsdag 17 december 2019.
Omzien naar wat is geweest, uitzien naar wat nog komen gaat is het thema voor vandaag en wellicht morgen en de dagen daarna. Een prachtig en veelzijdig onderwerp en zo het lijkt hét onderwerp voor de huidige tijd, de donkere dagen voor Kerst.
Tussen 14:00 en 14:30 uur druppelen de 11 deelnemers binnen. Iedereen wordt van harte welkom geheten door Annemieke Wester en Ancilla van Blokland. In de keuken staan de koffie, thee en water met lekkers klaar, zoals we dat al jaren bij het Instituut gewend zijn.
Ancilla begint de bijeenkomst door de deelnemers te bedanken voor hun komst en deelname, ze legt uit wat haar en Annemieke heeft aangezet deze dag met gezamenlijke maaltijd te organiseren. Dat heeft alles te maken met deze tijd, waarin wordt terug geblikt op het grotendeels achter ons liggende jaar. De korte dagen, de lange nachten, we keren als gevolg hiervan meer naar binnen, zowel letterlijk: we verblijven meer in huis dan buiten, maar ook figuurlijk, we keren wat meer in onszelf. Daarin groeit de behoefte naar gemeenschap, deel uit te maken van een groep geeft veelal warmte die een kachel of haard niet geven kan. De behoefte te delen wat ons bezig houdt.
In deze tijd van het jaar worden we ons vaker bewust van dat wat gemist wordt, personen, maar ook de dingen waar we ons voor in willen zetten. Wat betreft het missen van personen, werd ons de vraag voorgehouden hoe bereid we zijn om te veronderstellen dat hetgeen je niet ziet, er wel is. Wat afwezig is in de realiteit, is in de verbeelding vaak aanwezig. De vraag kun je je dan stellen: is het dan werkelijk afwezig?
Wat is onze passie, waar willen we moeite voor doen? Vanmiddag worden we weer herinnerd aan het feit dat datgene waar je moeite voor wilt doen, daarmee de ziel ook in het spel komt. Daar ligt je passie, daar wil je voor gaan. Zoals Ancilla zo beeldend samenvatte: ‘De persoonlijkheid wil glimmende schoenen, de ziel wil schoenen poetsen.’
Tijdens deze middag en avond dwaalt er in het gebouw een ziel rond die wij niet zien en niet horen. Maar die ziel doet moeite te zorgen dat het ons aan niets ontbreekt. Iedere pauze is daar verse koffie, thee, water en allerlei verleidingen waar we nauwelijks of helemaal geen weerstand aan kunnen bieden. Wanneer het tijd is voor de gezamenlijke maaltijd als symbool voor de gemeenschapszin, worden we verrast door een prachtig opgedekte tafel in de ruimte beneden. Wat voelen we ons welkom en bevoorrecht. Het licht is gedimd, wordt aangevuld door kaarslicht wat weer wordt weerkaatst in de wijn- en waterglazen. We genieten van een heerlijke Indonesische rijsttafel en elkaars gezelschap.
Na de maaltijd keren we terug naar onze ‘werk’ruimte. We blikken terug en kijken vooruit, we denken na over waar wij troost bij nodig hebben en waar wij troost (kunnen) bieden. Stil staan we bij woorden en begrippen als Zusterschap; Broederschap; kwetsbaarheid; zover weg en tegelijkertijd zo dichtbij.
Daarbij word ik door Marie herinnerd aan een moment van enkele jaren geleden, een krachtig moment toen en nu weer, waarin zo duidelijk is wat mijn passie is, waar ik moeite voor wil doen. Hieruit blijkt maar weer hoe belangrijk de ander is, dus ook hoe belangrijk jij voor de ander bent. We hebben meestal geen idee wat wij betekenen voor de ander. Maar dat je van betekenis bent, wees daarvan overtuigd.
Aan het einde van de avond worden we nogmaals in een visualisatie meegenomen, deze keer met als opdracht: ‘Laat een beeld toe, wat troost geeft voor de toekomst’. Dit beeld neemt een ieder als tekening en herinnering mee naar huis.
Dank lieve Ancilla en Annemieke voor deze in meerdere opzichten zeer gevulde eindejaarsbijeenkomst.
Dank aan mijn dochter Kathy voor haar uitnodiging én haar aantekeningen waaruit ik dankbaar putte.
Vanaf deze plaats wens ik een ieder mooie Kerstdagen en een sprankelend begin van 2020. Dat we elkaar komend jaar veelvuldig mogen ontmoeten op de Koninginneweg 6A.
IJsselstein, 23 december 2019
Anne Reinerie – Kentie
ARK
Anne Reinerie – Kentie is psychosyntheticus en enthousiast blogger op In het Reinerie komen.
Wil je er volgend jaar ook bij zijn?
Zet vast in je agenda: Eindejaarsbijeenkomst Troost en Gemeenschap, donderdag 17 december 2020.
Marie Lexmond
Mooi Anne! Het was een prachtige en rijke dag!
Anne Reinerie - Kentie
Dank je Marie! Daarmee ben ik het absoluut eens!
Margaret Reinerie
Mooi! Trots op je xxx